Zactac Sporthorses

Toch maar een reisverhaal over mn werk hier. Ben er tenslotte ruim 5 weken geweest dus er is wel wat te vertellen...

De mensen
Mijn werkgevers zijn Helen en Pete. Wonen in een prachtig groot huis met een wijngaard voor de deur en een paar kalveren in de achtertuin. De wijngaard en de paarden zijn 'werk'. Helen geeft ook paardrijles. Helens zoon woont vlakbij dus de kleinkinderen komen regelmatig langs wat natuurlijk een bende oplevert maar ook best gezellig is. Haar dochter woont in Sydney en kwam 10 dagen over met haar zoontje van 10 maanden. Best een leuk ventje totdat zn tanden door kwamen...

De paarden
De paarden worden gebruikt om te jagen en te springen. Toen ik met werken begon waren er 14 paarden. Al snel werd er een paard verkocht dus nog maar 13 over, waarvan er 6 vol aan het werk zijn en 1 een beetje. De jachtpaarden zijn echt gigantisch groot. Ik ben toch wel wat gewend, Paljas was 174cm maar hij was de kleinste geweest. De springpaarden zijn ook joekels. In het begin probeerden ze me allemaal uit natuurlijk. Bijten, niet stilstaan, geen voetjes geven. Maar na een week ging dat allemaal goed. Toch bleven ze vrijwel allemaal zenuwachtig en schichtig waardoor ik continu op mn hoede moest zijn of er niet eentje in mn nek sprong. Heeeeel vermoeiend. Ik heb meerdere keren op Drum gereden, de oudste van het stel en het meest ervaren jachtpaard. Had mn handen vol, letterlijk en figuurlijk. Wanneer we buiten rijden, neem je altijd een paard naast je mee aan een touw. Dus ik had mn teugels, running rains zodat ik zn kin op zn borst kon trekken om hem bij me te houden, en een halstertouw vast. Wat een geklooi! Helemaal als je alleen bent en het paard aan het halstertouw besluit om geen stap meer te zetten... Een andere keer besloot Drum dat hij perse voorop wilde en zelfs met die running rains kon ik hem amper houden. Niet leuk paardrijden dus...

Mijn project
En het leukste paard was uiteraard Gina, mijn projectje :) Een 5 jarige merrie die niet snel genoeg was op de renbaan. Het plan was dat ik haar opnieuw zou opstarten maar omdat ik heb besloten om eerder weg te gaan, zijn we niet verder gekomen dan longeren. In het begin was ze zo stokstijf, kon amper haar schouders gebruiken. In die 5 weken is ze heel erg vooruit gegaan. Longeren met zadel na ruim 7 maanden was geen probleem dus daar was ik erg trots op. De laatste 2 weken begonnen met bijzetten tijdens het longeren en ook dat pakt ze goed op. Ze is ook qua gedrag erg veranderd. Ze was heel erg gesloten, leefde in haar eigen wereldje en had een dooie blik in haar ogen. Nu staat ze me op te wachten op de wei, komt ze kroelen en is ze heel alert tijdens het longeren. Alleen beetje jammer dat ze het nodig vond om bovenop mn voet te springen en die zwaar te kneuzen :(

Overige dieren
Behalve paarden is er ook een kat in de stallen. Echt een kroeldoos, zonder naam helaas. Ze is daar om muizen te vangen. Bij het huis is er ook een kat, ook zonder naam. Ze leeft buiten maar als Helen en Pete niet thuis zijn laat ik haar altijd binnen. Gaat ze lekker voor de openhaard liggen :) Een keertje was ze via het raam mijn kamer binnen gekomen en op bed gaan liggen. Was erg gezellig zo'n bed buddy. De hond heeft wel een naam gelukkig: Zip. Hele lieve oude jack russell. Super enthousiast en gaat gezellig mee naar de paarden. Ze is zelfs een paar keer mee geweest tijdens een buitenrit. Toch wel erg leuk paardrijden met een hond ernaast. Al zou ik persoonlijk niet voor een jack russell kiezen...

Een normale dag
Op een normale dag werken we 6 of 7 paarden. Rond half 9 gaan we naar de paarden, die staan niet aan huis maar een stukje verderop. De paarden staan dag en nacht buiten. Dekens af doen, hooi voeren en de paarden binnen halen die moeten werken. Vier paarden voor de eerste buitenrit van Helen en Pete. Hoeven krabben, poetsen, beenbescherming om, zadelen en hoofdstel in. Als hun rijden, ga ik Gina poetsen en longeren. Daarna de paarden voor ronde 2 klaar zetten en Gina naverzorgen. Als Helen en Pete terug zijn hun vier paarden naverzorgen terwijl zij de volgende paarden rijden. De paarden van ronde 2 naverzorgen en dan lunchen. Na lunch terug naar stal om alle peeskappen en strijklappen schoon te maken en al het tuig in te vetten. Ja echt waar, iedere dag maak ik alles schoon. Ik dacht dat ze een geintje maakte in eerste instantie, maar echt alles moet schoon. Ook de stalvloer dus vervolgens met de brandslang de gang door en met een borstel de strontplekken wegschrobben. Dan is het tijd om te voeren. Alle paarden krijgen gekookte granen, muesli mix, en een hele lading supplementen. Glucosamine en chondriotine mix, vitamine en mineralen mix, koper, magnesium, zout en selenium. Ik wist niet wat ik zag de eerste keer. Die paarden hebben meer potjes met voedingssupplementen dan ik. Na het voeren dekens op en dan is het tijd om naar huis te gaan.

Jagen
In de herfst en winter gaan Helen en Pete iedere zaterdag jagen. Pete is verantwoordelijk voor de jachthonden en traint ze ook doordeweeks. De roedel bestaat uit ongeveer 25-30 honden. Ik heb een paar keer geholpen met de honden en ze zijn echt super vriendelijk. Had niet verwacht dat ze zo sociaal naar mensen zouden zijn. De jacht op zaterdag is helemaal kekkiedekkie en traditioneel. Iedereen strak in pak, dekje met Starborough Hunt erop en het mooiste tuig wordt gebruikt. 3uur lang crossen ze heuvel op heuvel af achter de jachthonden aan die achter een haas aan gaan. Vrijwel nooit wordt er daadwerkelijk een haas gevangen en gedood, het is meer de lol van de achtervolging. Onderweg wordt er over hekken en prikkeldraad gesprongen. De eerste keer dat ik meeging wist ik niet wat ik zag. Wat een ongeorganiseerde bende! En niet veilig, in mijn ogen. Er rijden zo'n 20-30 ruiters mee en het hele veld valt uit elkaar. Vooraan weten ze niet wat er achteraan gebeurt. Dus toen ik op de traumahelikopter stond te wachten omdat iemand van zn paard was gedonderd, had de helft van de ruiters geen idee. Naderhand hoorde je oh kwam de heli daarvoor. Beetje apart dus. Wat ik doe op een jachtdag is de paarden klaarmaken en naverzorgen, vanuit de auto de jacht volgen en na de jacht lekker veel eten. Dat is toch wel het leukste haha. Iedereen neemt wat mee om met elkaar te eten na het jagen. Veel koekjes, muffins, taartjes, kaas, enzovoort.

Klinkt leuk maar...
Het klinkt natuurlijk alsof het helemaal geen vervelende plek is om 4 maanden te werken maar er waren toch wel heel wat minpuntjes. De manier waarop Helen met de paarden omgaat bijvoorbeeld. Zo hard en dan de manier waarop ze er bij kijkt. Angstaanjagend. In het begin was ze super aardig tegen me, alles was prima maar dat veranderde toch behoorlijk snel. Helen bleek eigenlijk gewoon een takkewijf te zijn. Een rijke snob. Niet mijn type mens. De paarden waren ook niet bepaald mn meest favoriete paarden die ik tijdens mn reis ben tegengekomen. Zenuwachtig, zien overal spoken en soms gewoon niet betrouwbaar. Het heeft voor mij erg lang geduurd voordat ik weer met vertrouwen op een paard kon stappen nadat ik mn hersen gekraakt had en deze paarden vertrouw ik niet. Dus dan is de keus voor mij simpel.

Morgen vertrek ik om nog 7 weken lekker rond te reizen. Nog maar 1 nachtje slapen :)