Koh Samet, Pattaya en Bangkok

Mijn laatste 1,5 week in Thailand zitten er op :) Ik ben inmiddels al in Sydney gearriveerd maar wil jullie natuurlijk niet de laatste verhalen uit Thailand onthouden...

Op maandag morgen ben ik vertrokken naar Koh Samet, het eiland dat de meeste zonuren van alle eilanden in Thailand heeft. Of zou moeten hebben... Ik ben er zes dagen geweest en op vijf dagen heeft het geregend. Soms een uurtje, soms de halve dag. Samen met de coordinator, die slechts een dag op het eiland bleef, op maandag middag meteen de zee ingedoken. Heerlijk! Prachtig strand en een mooi groen eiland. Door de regen heb ik helaas niet veel van het eiland gezien. Maar toch heb ik me prima vermaakt. Ik heb een massage genomen, boottocht gemaakt, gesnorkeld, geparasailed, vuurshows gezien en heerlijk op het strand geluierd. Na vijf jaar geen vakantie was dat best wel ff lekker :)

Op zaterdag ochtend ben ik naar Pattaya vertrokken. Wat een stad! Het mag dan een stuk minder zijn wat het sekstoerisme betreft maar gekkenhuis. Overal bars met Thaise 'vrouwen' en oude vooral Europese mannen. Bleh! Als vrouw kon ik overigens prima over straat want er werd alleen naar de mannen geroepen en gefloten. Ik heb in Pattaya vooral gewinkeld en souvenirs gekocht. Daar was de stad zeer geschikt voor :) Pattaya ligt aan de zee maar door alle andere bezigheden zou je bijna vergeten dat er ook een strand is. Ik liep er eigenlijk ook toevallig tegenaan haha. Strand is een groot woord trouwens. Het is hooguit 3 meter breed en staat prop vol met ligbedden. Niet echt relaxed zonnen. Maar de enige reden dat ik naar Pattaya ging is paardrijden! Het is een van de weinige plaatsen waar je dat als toerist kan doen in Thailand. Op maandagochtend om 8uur had ik afspraak om een buitenrit van twee uur te gaan maken. Helaas ging dat niet door vanwege de regen en het onweer. Dus ik heb een uurtje in de bak gehobbeld. Letterlijk gehobbeld want ik had uiteraard het makste en sloomste paard van stal gekregen. Niet vooruit te schoppen! En eerlijk gezegd had ik er ook geen zin in om vol gas aan de gang te gaan. Ik vond het al heerlijk om weer op een paard te zitten :) Zelfs met een gare oude cap die al tien jaar niet meer door de veiligheidskeuring in Nederland komt en met geleende veel te korte rubbere laarzen.

Na mn paardrij avontuur ben ik vertrokken richting Bangkok voor de laatste twee dagen in Thailand. Ik verbleef in een hostel vlakbij Khao San Road, het uitgaansgebied voor backpackers. Alleen is dat toch ff anders als je alleen reist. Stappen in je eentje is niet echt leuk in Thailand, mensen spreken je niet snel aan (zoals ze wel doen in Australie, heb ik nu al gemerkt). Dus meer dan 1 biertje heb ik niet gedaan. Op dinsdag ben ik naar Dusit Zoo gegaan. Ik had me op het ergste voorbereid: veel te kleine verblijven, stereotype gedrag, versufte dieren maar dat viel me alles mee. Er zijn veel nieuwe verblijven die vergelijkbaar zijn met verblijven in Nederland maar de oude verblijven zijn wel te klein en te donker. Er wordt veel verbouwd dus ik verwacht dat met de jaren al die oude verblijven gaan verdwijnen. In de zoo heb ik gekeken hoe de giraffen werden gevoerd. Heel gaaf hoe ze met hun lange tong wortels en bananen aanpakken. Toen ik bij de nijlpaarden stond te kijken mocht ik ze ook een pluk gras voeren! Super gaaf :) Dat zijn nou dingen die ik thuis nooit zou maken :) Op woensdag ochtend heb ik nog een fietstocht gemaakt door Bangkok. Door mega kleine straatje gefietst, over de markt, met de fiets op de boot, langs de rivier gefietst. Heel leuk om een andere kant van Bangkok te zien. Ook de boottaxi waarmee ik naar de locatie van de fietstocht ging was heel gaaf. Onwijs mooie stad vanaf het water.

Over Thailand heb ik een dubbel gevoel. Ik heb onwijs gave dingen gedaan en gezien die ik nergens anders zou kunnen doen of zien. De olifanten, gibbons, het paardrijden en de dierentuin waren zeker mijn favorieten :) Maar ik vond een keer genoeg. Thailand is gewoon niks voor mij of beter gezegd ik pas niet bij Thailand. Over de mensen daar absoluut niks slechts, die zijn zo vriendelijk en willen je overal mee helpen. Het is alleen zo jammer dat zoveel mensen niet of nauwelijks Engels kunnen...

Nu in Australie gaat het echte avontuur beginnen. Zaterdag start ik bij mijn eerste Wwoof farm en een weekje later komt Sas en gaan we drie weken lang samen de boel hier onveilig maken :) :) :)